15 Kasım 2009 Pazar

Ben Neden Cezaevinde Uyanıyorum?

Güzel Ceren'im...
Annenin sizin için yazdığı bir yazı daha bugünkü (15.11.2009) Radikal 2'de yayınlandı.
Duygu ve düşüncelerimi biliyorsun. Muhtemelen yazıyı okmuşsundur.
Ama en azından bir "belge" olsun diye burada da yer veriyorum.
Seni çok özledik hepimiz...



Ben Neden Cezaevinde Uyanıyorum?

Yüreğim, zaten paramparça değilmiş gibi, bin bir eziyet “cezaevi görüşüne” gittiğimde, kız kardeşimin isyan duvarına çarpıp yeniden un ufak oluyor:

“Ben neden cezaevinde uyanıyorum” diye haykırıyor.

Siz dışarıdakiler, ne yapıyorsunuz, diye soruyor.

Niye durumumuzu anlatmıyorsunuz, diyor.

Niye beceremiyorsunuz diyor.

Suçluyor.

Haksız mı?

Kim verecek bu sorunun cevabını:

Neden benim canım kızlarım cezaevinde uyanıyor?

Neden 6 aydır zindana tıkılılar?

Neden?

Yavrularımı bir sabahın köründe yataklarından söküp alan bu karabasanın nedeni ne?

Hırsızlar mı, arsızlar mı?

Soyguncu mu, vurguncular mı?

Katiller mi, çeteciler mi?

Kime ne kötülük yapmışlar?

Madem bunların hiçbiri değiller, öyleyse niye mi tutuklandılar, hapis yatıyorlar?

Ben size söyleyeyim:

Çünkü iyiler

Çünkü iyi niyetliler.

Çünkü hiç birimizin olmadığı kadar iyiler ve iyi yürekliler.

Gözleri, kötüyü/kötülüğü göre göre körleşmiş birileri, iyiyi/iyiliği göremiyor/tanıyamıyor.

Kızlarımın yazgısını ise onlar belirliyor.

Benimse, kız kardeşim isyanına ve kızımın suspus iç yıkımına eşlik etmekten başka elimden hiç bir şey gelmiyor.

Onlar 6 aydır pisipisine cezaevinde de, ben sanki özgür bir güne mi uyanıyorum?

Onlar isyanda ve yıkımdayken benim hayatım başka türlü mü?

Annemim, babamın, kardeşlerimin, yeğenimin, bütün ailemin hayatı ne türlü?

Canım kardeşim, ne desen haklısın; biz dışarıdakiler var ya; bir halta yaramıyoruz:

Hiçbir şey beceremiyoruz: Uğradığınız haksızlığı sonlandıracak bir şey yapamıyoruz.

Sağır kulaklar duysun, donmuş yürekler sevgiyle çözülsün diye ööööööle bekliyoruz.

Becerebildiğimiz sadece sevmek.

Sizi her zamankinden çok ve herkesten çok seviyorum.

Elimden sadece bu kadarı geliyor canım kızlarım

Boşu boşuna ve nafile gayret, avazım çıktığı kadar kör kuyulara haykırıyorum:

Neden kızlarım cezaevinde uyanıyor?

Nevin Pakize Sütlaş

05 Kasım 2009

Radikal Gazetesinin Pazar Eki Radikal 2'nin 15.11.2009 tarihli ve 683 sayılı nüshasının 7. sayfasında yer almıştır.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder