Hayat işte...
Hepimizi bir ucundan tutup götürüyor...
Savrulup gidiyoruz içinde...
Elimizden gelense,
Tutunacak bir dal bulmaya çalışmak;;
Ki çoğu zaman erişemiyoruz bile,
Biz akarken, bakışlarımız dalıyor kendi kendine...
Biz akarken...
Hayat işte...
Dalıp gidiyoruz derinlere...
Boğulur gibi oluyoruz ara sıra...
Ya da boğulduğumuzu zannediyoruz akarken...
Oysa boğulup giden sadece zaman...
Sadece...
Hayat işte...
Akıp gidiyor zamanın içinde...
Düdüğü çalan bir vapur gibi...
Geç kalınması mümkün olamayan...
Mutlaka binilmesi gereken...
Ve ama ardında hep gözü yaşlı birini bırakan...
Hep...
Hayat işte...
Oyuncağı elinden alınmış bebek gibi,
Mahzun, hüzünlü, ağlamaya hazır,
Burnunun ucunda durup duran,
Oysa bebeği geri alır almaz kahkahalar atabilecek kadar da
hazır
Kahkahalar atabilecek gibi hazır...
Hayat işte...
Akıp geçiyor bizim için ama bizden habersiz
Aslında başımızdan geçenlere karar verdiğimizi zannediyoruz
Oysa sadece zannediyoruz,
O akıp geçiyor, biz sadece onunla beraber geçiyoruz...
Onunla beraber...
Hayatla beraber...
Hayat için,
Varolmak için,
Varlığımızı unutuyoruz zaman zaman
Varolmak için varlığımızı unutuyoruz
Varolmak için...
Hayat için...
Hayat öyle olduğu için...
Çünkü...
Hayat işte...
